Który rocznik nie poszedł do gimnazjum?

Wielu z nas pamięta czas, gdy szkoła podstawowa kończyła się na szóstym roku. Następnie rozpoczynały się trzy lata nauki w gimnazjum, a dopiero potem uczniowie przechodzili do liceum lub technikum. Jednak pewien rocznik polskich dzieci został pozbawiony tej przygody – czyli którego dokładnie? Przyjrzyjmy się bliżej temu zagadnieniu.

Idea reformy oświatowej

Decyzja o wprowadzeniu dziewięcioletniej edukacji w Polsce była wynikiem reformy systemu oświatowego zapoczątkowanej przez Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu w 1999 roku. Reforma ta miała na celu dostosowanie polskiego systemu edukacyjnego do standardów europejskich oraz poprawienie jakości kształcenia młodych osób.

Rozwiązanie problemów programowych

Jednym z głównych powodów przeprowadzenia reformy było rozwiązanie problemów programowych występujących dotychczas między etapami nauki – od szkoły podstawowej, przez gimnazjalny, aż do szkół średnich. Gimnazjum miało stanowić połączenie tych dwóch etapów, umożliwiając płynne przejście uczniów z jednej formy nauki do drugiej.

Koniec gimnazjum

Jednakże w roku 2017 została podjęta decyzja o likwidacji gimnazjów i powrocie do systemu ośmioletniej edukacji w Polsce. Część roczników nie poszła więc już nigdy do gimnazjum – są to osoby urodzone przed reformą lub tuż po jej wprowadzeniu.

Roczniczkowie bez gimnazjalnego bagażu

Osoby urodzone od 1 września 1998 roku (czyli te, które rozpoczęły naukę w pierwszej klasie szkoły podstawowej we wrześniu 2005) były ostatnim rocznikiem korzystającym z pełnego programu trzyletniego cyklu nauczania obejmującego również lata spędzone w gimnazjach.

Dlaczego likwidacja?

Pomimo tego że idea stworzenia dziewięcioklasowego systemu wydawała się ciekawym pomysłem na papierze, praktyka pokazała wiele problematycznych aspektów funkcjonowania tej reformy:

• Zbyt duża liczba zmian – Przechodzący przez różne etapy edukacji uczniowie musieli za każdym razem dostosowywać się do nowego programu nauczania, czego efektem była dezorganizacja i chaos w ich planach nauki.
• Brak kontynuacji programowej – Brak spójności pomiędzy szkołą podstawową a gimnazjum sprawiał, że często materiał był powtarzany lub omijany. To skutkowało brakiem odpowiedniej bazy wiedzy dla uczniów przechodzących do kolejnego etapu kształcenia.
• Niewystarczający czas adaptacyjny – Trzymiesięczna przerwa między zakończeniem roku szóstego a rozpoczęciem pierwszej klasy gimnazjum okazała się niewystarczającym czasem dla dzieci na przestawienie się psychicznymi oraz emocjonalnymi zmianami jakie towarzyszą przebywaniu w innej placówce oświatowej.

Podsumowanie

Mimo wielkich nadziei związanych ze wprowadzeniem dziewięcioletniego cyklu nauki, likwidacja gimnazjów pokazała wiele problematycznych aspektów tej reformy. Osoby urodzone przed rokiem 1998 miały możliwość korzystać zarówno ze starego systemu sześcioklasowego jak i trójetapowego modelu zawierającego również lata spędzone w gimnazjalnej formie nauczania.

Jak widać, reforma oświatowa nie zawsze przynosi pożądane rezultaty. Ważne jest, aby uwzględnić potrzeby i dobro ucznia przy wprowadzaniu zmian edukacyjnych oraz dążyć do systemu opartego na stabilności i spójności programowej.

Zapraszam do odwiedzenia strony https://cyfrowiwynalazcy.pl/ w celu uzyskania informacji na temat roczników, które nie poszły do gimnazjum.